Misschien is praktijkcursus 'omgaan met conflicten' een betere titel voor deze berichtenserie. Nouja. Update nav het gesprek van gisteravond...
Het blijkt dat we heel aardig hebben ingeschat hoe de situatie is, er zijn 2 dames die de gemeenschap domineren, en dat kunnen ze doen omdat er mensen zijn als Anders, zonder ruggegraat, die volledig over zich heen laat lopen. Ook tegen ons was hij bijna alleen in de verdediging, als we ergens een opmerking over hadden wist hij niet hoe snel hij moest zeggen dat HIJ geen last van ons had, dat HIJ wel buitenlandse vrienden heeft, dat hij het gras zelfs wel voor ons wilde maaien - alles om maar met rust gelaten te worden. Hij gaf zelfs min of meer toe dat hij laf was, zei dat hij altijd toegaf aan de eisen die hij zelf kreeg om de lieve vrede te bewaren. Dat hij dat zo gewend was want hij had strenge ouders gehad. Het was alsof ik tegen een kind sprak, hij luisterde maar en zei ja en amen. We hebben echt met hem te doen. Hij was trouwens niet eens op die vergadering geweest, zijn vriendin Helene was alleen gegaan, want hij had (bij voorbaat al) hoofdpijn...
Ik heb er evengoed nog steeds behoorlijk de zenuwen van en absoluut de behoefte om mn hart te luchten. Als je je in je eigen huis niet thuis voelt is dat heel naar... We kijken het nog een tijdje aan, maar als het ons energie blijft kosten pakken we inderdaad onze spullen. Ik vul vandaag nog een formulier in om via de universiteit huisvesting aan te vragen.
vrijdag 12 september 2008
woensdag 10 september 2008
Praktijkcursus assertiviteit
Is alweer lang geleden, het laatste bericht...
Een bericht over wat ons de laatste weken bezighoudt. Het elfenpaleis is nog niet helemaal een paleis, er wonen namelijk nog wat trollen in het bos hier die de boel in de war schoppen. Het is wel een beetje een soap hoor, komtie:
Het begon toen we aankwamen, na zo'n 3 dagen lag er een briefje van verhuurder A. in de bus dat parkeren voor de deur niet toegestaan was, en dat er geklaagd was over de vuilniszakken die voor het raam hingen. Tja. Wij waren aan het verhuizen, dan heb je zulke dingen.
In de periode erna hebben we steeds gedoe gehad met onze bovenbuurvrouw V. Een aardige dame, in eerste instantie, studente theologie die veel thuis zou zijn om te studeren. Zij werd echter zo gestrest over haar eigen appartement, waar ze nog geen schilderijtje aan de muur mocht hangen van haar verhuurster K, waar ze inmiddels al een advocaat onder de arm genomen had, dat ze Onno's gitaarspel ook niet kon verdragen. We hebben geprobeerd afspraken er over te maken. Ze heeft ons haar collegerooster gegeven maar ging er vervolgens van uit dat er dan verder geen minuut overlast zou zijn...midden op de dag gitaarspelen, is dat overlast veroorzaken?
Kortom, spanning bij ons vanwege V. Maar ook K bleek niet zo'n lekkere. K. woont niet op het terrein. Ik heb haar een keer gesproken, toen ze er was om haar dakgoot te laten ontstoppen. Die was namelijk verstopt waardoor wij steeds een soort waterval voor ons slaapkamerraam hadden. Ze vond dat wij dat eigenlijk zelf hadden moeten doen, even een ladder pakken, dan hoefde zij geen werklui te laten komen. Oja, en onze schutting kon ook wel een verfje gebruiken.
Bijkomstigheid, K. is de voorzitter van het bestuur van de vereniging van eigenaren. V. was er van overtuigd dat zij wel achter die klacht over de vuilniszakken zou zitten. Vorige week maandag spraken we V. weer en ze zei dat ze zou gaan verhuizen omdat ze K. niet langer verdroeg. Maar dat ze ons wel fijne buren vond. Dat laatste luchtte mij wel op.
Het was alleen nog niet over - de volgende dag (vorige week dinsdag was dat) kreeg ik een email van A., dat het bestuur geklaagd had over onze auto (de VW bus van Onno dus), die permanent op een gastenparkeerplaats stond. Dat was niet de bedoeling; er was geen parkeerplaats bij de huur inbegrepen (volgens A.) en of we de bus maar wilden weghalen.
Naar aanleiding van die mail heb ik hem op gesprek gevraagd, om een en ander te bespreken. Dat was goed, alleen kon hij pas anderhalve week later, morgenavond dus. Intussen zijn we helaas nog meermaals gesommeerd om onze bus te verwijderen, en kregen we bovendien van hem verwijten doorgespeeld over geluidsoverlast (er zouden meerdere klagers zijn) en dat we het gras niet hadden helpen maaien (ook daar zou over geklaagd zijn). Dit was na een vergadering van de vereniging van eigenaren op dinsdagavond.
We waren al zo'n beetje klaar om onze spullen te pakken, tot we gisteren en vanochtend met andere buren gesproken hebben. Het blijkt een rampzalige vergadering te zijn geweest. Poolse mensen die, al langere tijd, op eenzelfde manier als wij gepest worden (hun schutting die ze in overleg met hun directe buren hadden neergezet was niet goed en moest maar weg of ten minste zwart geverfd worden, de schotelantenne moest ook weg en K. weigerde met hen te praten omdat ze geen goed noors zouden kunnen. En ook zij hebben gedoe gehad rond hun parkeerplaats.) We zijn gisteravond bijna 2 uur bij hen binnen geweest. Vanochtend spraken we andere buren, met 2 husky's die buiten wonen in een hok. Daarop was ook allerlei commentaar: de kettingen van de honden maakten zo'n hinderlijk geluid, het was geen mooi gezicht, die honden, en het zou bovendien dierenmishandeling zijn. Ook zij zijn er tijdens hun verhuizing meermalen op aangesproken dat hun auto voor de deur stond. Nog weer andere mensen, met kinderen, die niet op de vergadering waren (wsch omdat ze ook huurders zijn) hebben een basketbaldoel in de tuin staan. Dat was ook een rotgezicht en moet maar weg.
Er zijn, kortom, 2 dames in de VVE, K. en (niet eerder genoemd) M., die iedereen hun manier van leven wensen op te leggen - je bent hier welkom als je noors bent, een mooie nieuwe auto hebt, geen enkele vorm van geluid produceert, en vooral niet afwijkt van hun normen. Drie keer raden wat men vindt van een muzikant met een busje in camouflagekleuren. Veel andere bewoners zijn meelopers - het doet hun niets of de honden wel of niet buiten zijn, maar K. zet een keel op en dan stemmen ze wel met haar mee... A. is er helaas ook zo een, en meer, hij vreest voor zijn eigen parkeerplaatsje. Hij en zijn vriendin hebben allebei een auto, en daarom is er (in zijn wereld) geen plaats voor die van ons...
Heel naar ook om uit te vinden dat A. achter onze rug om een email stuurt aan alle andere bewoners waarin staat dat hij ons, naar aanleiding van de klachten, op ons gedrag heeft aangesproken. Stemmingmakerij, als je het mij vraagt. Tegen ons zegt hij dat de parkeerkwestie een beslissing van de VVE is, en hij daar helemaal niets aan kan doen. De achterbakse worm, zegt Onno. Ik ben het wel met hem eens, helaas...
We zijn dus in het geweer, nu. Het leidt ons allebei behoorlijk af, maar we leren er wel een hele hoop van. Over mensen. Over onszelf. Bijna hadden ze ons doen geloven dat wij degenen waren met afwijkend en intolerabel gedrag. Nu weten we dat het anders zit. Als A. kan bewijzen dat we NIET het recht hebben om daar te parkeren of overdag gitaar te spelen, dan zeggen we onze huur wel op, want dan hebben we daar niet zo veel meer te zoeken. Hopelijk lukt het echter om de negatieve stemming die het wijkje domineert te breken en de normale mensen de normen te laten bepalen, die het mogelijk maken om op die plek te LEVEN.
We gaan het zien. Wij kunnen weg, voor mensen zoals de poolse buren is dat veel lastiger. Mede voor hun doen we ons best. Voor één keer de barricaden op tegen de oppressie en de sociale ongelijkheid!!
Een bericht over wat ons de laatste weken bezighoudt. Het elfenpaleis is nog niet helemaal een paleis, er wonen namelijk nog wat trollen in het bos hier die de boel in de war schoppen. Het is wel een beetje een soap hoor, komtie:
Het begon toen we aankwamen, na zo'n 3 dagen lag er een briefje van verhuurder A. in de bus dat parkeren voor de deur niet toegestaan was, en dat er geklaagd was over de vuilniszakken die voor het raam hingen. Tja. Wij waren aan het verhuizen, dan heb je zulke dingen.
In de periode erna hebben we steeds gedoe gehad met onze bovenbuurvrouw V. Een aardige dame, in eerste instantie, studente theologie die veel thuis zou zijn om te studeren. Zij werd echter zo gestrest over haar eigen appartement, waar ze nog geen schilderijtje aan de muur mocht hangen van haar verhuurster K, waar ze inmiddels al een advocaat onder de arm genomen had, dat ze Onno's gitaarspel ook niet kon verdragen. We hebben geprobeerd afspraken er over te maken. Ze heeft ons haar collegerooster gegeven maar ging er vervolgens van uit dat er dan verder geen minuut overlast zou zijn...midden op de dag gitaarspelen, is dat overlast veroorzaken?
Kortom, spanning bij ons vanwege V. Maar ook K bleek niet zo'n lekkere. K. woont niet op het terrein. Ik heb haar een keer gesproken, toen ze er was om haar dakgoot te laten ontstoppen. Die was namelijk verstopt waardoor wij steeds een soort waterval voor ons slaapkamerraam hadden. Ze vond dat wij dat eigenlijk zelf hadden moeten doen, even een ladder pakken, dan hoefde zij geen werklui te laten komen. Oja, en onze schutting kon ook wel een verfje gebruiken.
Bijkomstigheid, K. is de voorzitter van het bestuur van de vereniging van eigenaren. V. was er van overtuigd dat zij wel achter die klacht over de vuilniszakken zou zitten. Vorige week maandag spraken we V. weer en ze zei dat ze zou gaan verhuizen omdat ze K. niet langer verdroeg. Maar dat ze ons wel fijne buren vond. Dat laatste luchtte mij wel op.
Het was alleen nog niet over - de volgende dag (vorige week dinsdag was dat) kreeg ik een email van A., dat het bestuur geklaagd had over onze auto (de VW bus van Onno dus), die permanent op een gastenparkeerplaats stond. Dat was niet de bedoeling; er was geen parkeerplaats bij de huur inbegrepen (volgens A.) en of we de bus maar wilden weghalen.
Naar aanleiding van die mail heb ik hem op gesprek gevraagd, om een en ander te bespreken. Dat was goed, alleen kon hij pas anderhalve week later, morgenavond dus. Intussen zijn we helaas nog meermaals gesommeerd om onze bus te verwijderen, en kregen we bovendien van hem verwijten doorgespeeld over geluidsoverlast (er zouden meerdere klagers zijn) en dat we het gras niet hadden helpen maaien (ook daar zou over geklaagd zijn). Dit was na een vergadering van de vereniging van eigenaren op dinsdagavond.
We waren al zo'n beetje klaar om onze spullen te pakken, tot we gisteren en vanochtend met andere buren gesproken hebben. Het blijkt een rampzalige vergadering te zijn geweest. Poolse mensen die, al langere tijd, op eenzelfde manier als wij gepest worden (hun schutting die ze in overleg met hun directe buren hadden neergezet was niet goed en moest maar weg of ten minste zwart geverfd worden, de schotelantenne moest ook weg en K. weigerde met hen te praten omdat ze geen goed noors zouden kunnen. En ook zij hebben gedoe gehad rond hun parkeerplaats.) We zijn gisteravond bijna 2 uur bij hen binnen geweest. Vanochtend spraken we andere buren, met 2 husky's die buiten wonen in een hok. Daarop was ook allerlei commentaar: de kettingen van de honden maakten zo'n hinderlijk geluid, het was geen mooi gezicht, die honden, en het zou bovendien dierenmishandeling zijn. Ook zij zijn er tijdens hun verhuizing meermalen op aangesproken dat hun auto voor de deur stond. Nog weer andere mensen, met kinderen, die niet op de vergadering waren (wsch omdat ze ook huurders zijn) hebben een basketbaldoel in de tuin staan. Dat was ook een rotgezicht en moet maar weg.
Er zijn, kortom, 2 dames in de VVE, K. en (niet eerder genoemd) M., die iedereen hun manier van leven wensen op te leggen - je bent hier welkom als je noors bent, een mooie nieuwe auto hebt, geen enkele vorm van geluid produceert, en vooral niet afwijkt van hun normen. Drie keer raden wat men vindt van een muzikant met een busje in camouflagekleuren. Veel andere bewoners zijn meelopers - het doet hun niets of de honden wel of niet buiten zijn, maar K. zet een keel op en dan stemmen ze wel met haar mee... A. is er helaas ook zo een, en meer, hij vreest voor zijn eigen parkeerplaatsje. Hij en zijn vriendin hebben allebei een auto, en daarom is er (in zijn wereld) geen plaats voor die van ons...
Heel naar ook om uit te vinden dat A. achter onze rug om een email stuurt aan alle andere bewoners waarin staat dat hij ons, naar aanleiding van de klachten, op ons gedrag heeft aangesproken. Stemmingmakerij, als je het mij vraagt. Tegen ons zegt hij dat de parkeerkwestie een beslissing van de VVE is, en hij daar helemaal niets aan kan doen. De achterbakse worm, zegt Onno. Ik ben het wel met hem eens, helaas...
We zijn dus in het geweer, nu. Het leidt ons allebei behoorlijk af, maar we leren er wel een hele hoop van. Over mensen. Over onszelf. Bijna hadden ze ons doen geloven dat wij degenen waren met afwijkend en intolerabel gedrag. Nu weten we dat het anders zit. Als A. kan bewijzen dat we NIET het recht hebben om daar te parkeren of overdag gitaar te spelen, dan zeggen we onze huur wel op, want dan hebben we daar niet zo veel meer te zoeken. Hopelijk lukt het echter om de negatieve stemming die het wijkje domineert te breken en de normale mensen de normen te laten bepalen, die het mogelijk maken om op die plek te LEVEN.
We gaan het zien. Wij kunnen weg, voor mensen zoals de poolse buren is dat veel lastiger. Mede voor hun doen we ons best. Voor één keer de barricaden op tegen de oppressie en de sociale ongelijkheid!!
Abonneren op:
Posts (Atom)
