Misschien is praktijkcursus 'omgaan met conflicten' een betere titel voor deze berichtenserie. Nouja. Update nav het gesprek van gisteravond...
Het blijkt dat we heel aardig hebben ingeschat hoe de situatie is, er zijn 2 dames die de gemeenschap domineren, en dat kunnen ze doen omdat er mensen zijn als Anders, zonder ruggegraat, die volledig over zich heen laat lopen. Ook tegen ons was hij bijna alleen in de verdediging, als we ergens een opmerking over hadden wist hij niet hoe snel hij moest zeggen dat HIJ geen last van ons had, dat HIJ wel buitenlandse vrienden heeft, dat hij het gras zelfs wel voor ons wilde maaien - alles om maar met rust gelaten te worden. Hij gaf zelfs min of meer toe dat hij laf was, zei dat hij altijd toegaf aan de eisen die hij zelf kreeg om de lieve vrede te bewaren. Dat hij dat zo gewend was want hij had strenge ouders gehad. Het was alsof ik tegen een kind sprak, hij luisterde maar en zei ja en amen. We hebben echt met hem te doen. Hij was trouwens niet eens op die vergadering geweest, zijn vriendin Helene was alleen gegaan, want hij had (bij voorbaat al) hoofdpijn...
Ik heb er evengoed nog steeds behoorlijk de zenuwen van en absoluut de behoefte om mn hart te luchten. Als je je in je eigen huis niet thuis voelt is dat heel naar... We kijken het nog een tijdje aan, maar als het ons energie blijft kosten pakken we inderdaad onze spullen. Ik vul vandaag nog een formulier in om via de universiteit huisvesting aan te vragen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten