de publicatiepolka

Gisteren met Onno de publicatiepolka gedanst: het artikel over het derde hoofdstuk van mijn proefschrift is eindelijk gepubliceerd! Dat was een lang traject dat al in april vorig jaar begonnen is. Na afwijzing door Geology moest het voor een tweede keer door de peer-review molen heen maar nu staat t dan eindelijk op papier (nouja, bijna dan) in Terra Nova. Raar hoor dat dat dan zo lang heeft geduurd dat je er niet eens meer echt blij van wordt.

Lijkt er op dat de hoeveelheid werk omgekeerd evenredig is met het aantal pagina's.

Winter

1 november 2009. Op de plassen en meertjes ligt al 3 centimeter ijs, het mist en het sneeuwt. Binnen dampen de rozijnenbroodjes vers uit de oven en hebben we een kaarsje aan gedaan. Al helemaal in de stemming voor kerstvakantie hier!

De zomer van 2009...

Met pinksteren was het schitterend weer en Tom was op bezoek. We zijn o.a. gaan kanoen, wat Onno geen onverdeeld succes vond (die boot wiebelt zo). Was wel prachtig, op Bjornsjoen. Eerst een uur fietsen door het bos en dan de boot in, we wonen mooi.





Eind juni kregen we nogmaals bezoek, nu van mijn oud huisgenootje Roos en haar zus Charlotte en haar man Quinten die onderweg waren naar een bruiloft in Zweden. Op wat een van de laatste zomerse dagen van het jaar bleek te zijn, zijn Onno en ik met ze meegelopen naar de Tomtehytte (een DNT hut waar ik vorig jaar ook met Petra overnacht heb - toen kwamen we in een vrijgezellenfeestje terecht)


Ontbijt met aardbeien op de grote steen voor de hutjes.


En dan onze zomervakantie in het westen van Noorwegen! Het weer was nogal wisselvallig. We hebben wel de prachigste plekken gezien. Met Onno's bus die ook ons huisje was (volgende keer een voortent mee!) zijn we van Oslo langs Jotunheimen via het beroemde Geirangerfjord naar Alesund gereden. Daar een tijdje in de omgeving gebleven en vervolgens een paar dagen in Selje doorgebracht, waar vissen een goede remedie tegen de regen bleek. Via een pasweg tussen Laerdalsoyri en Aurland (over de langste tunnel van Europa) weer naar het zuiden gereden om in Hardanger bij Erwin en Solla op bezoek te gaan. Onderweg nog in Voss bij Irene Tillung langs geweest, mijn accordeonlerares. 's Avonds met haar en Rannveig Djonne jam gespeeld in cafe Tre Brodre in het centrum van Voss. Na een bliksembezoek aan Bergen weer een aantal dagen eerder dan gepland terug in Oslo.


Onze route met overnachtingsplekken


Pas boven Geiranger


Geirangerfjord, Geiranger


Pas boven Trollstigen


Trollstigen


Alesund


Naast onze camping in Selje was ook een oefen golfbaan. Ik ben helemaal klaar voor mijn GVB (zwierig he)! Onno wilde niet op de foto met een golfclub in zijn handen hoewel hij het veel beter kon dan ik...


Wat doe je als het regent? Vissen...


Aurlandfjorden, vanaf de pasweg tussen Laerdalsoyri en Aurland.


Bergen, steegje tussen de oude pakhuizen langs de handelskade

Spitsbergen!

Een impressie...

Longyearbyen

Ook midden in de nacht was de zon er nog. Dat leidde in het begin tot wat slaapproblemen en toen ben ik hem maar tegemoet gelopen. Uiteindelijk bleek hij om precies 12 uur ook vanuit mijn raam te zien te zijn. Ik dacht toen ik de foto maakte dat ik de volle maan er naast zag maar dat bleek bij nader inzien een reflectie in het raam te zijn. Toch mooi... Op deze foto's cultuurerfgoed uit de mijnhistorie van Longyearbyen. Er wordt nog steeds steenkool gemijnd, de groeve is in Svea 60km ten zuiden van Longyearbyen. Ze maken zelfs winst.

En toen gingen we met de scooter op pad. Inpakken bij de universiteit (op de foto: William en Alvar)...

...en onderweg adembenemende landschappen

Het zicht was echter niet altijd zo goed...

Een heuveltje op. Het geluid is overigens van mijn sneeuwscooter (Yamaha Venture lite, 4-takt, 2 cylinder, 500cc) die stationair staat te draaien.

Bovenaan het heuveltje lag nogal wat sneeuw. En dan noemen ze die dingen sneeuwscooters? Handig om een schep bij je te hebben, in elk geval.

In de russische nederzetting Barentsburg had de tijd stil gestaan...

Hovedoya

Terwijl Onno in het westen van Noorwegen op tournee is (!) ben ik met Digdem naar Hovedoya geweest, een van de eilanden in het Oslofjord. De overweging: daar is de sneeuw ten minste al verdwenen... en dat klopte! Bloemetjes! Lente!

Pasen met paasvuur

De dagen voor Pasen, in een week dat heel Noorwegen de bergen in trekt om op het laatste nippertje voor de sneeuw verdwenen is nog even uitgebreid op de skies te staan (tja, ze moeten weer een half jaar zonder) was ik nog even terug in Amsterdam voor een cursus - die niet doorging...

Met Pasen weer thuis. Heerlijk, een lang weekend om thuis te rommelen en klusjes te doen die anders blijven liggen etc. We hebben Pasen zonder eieren gevierd maar met een paasvuur in onze oude BBQ en het hout dat Onno vorige zomer van het braakliggende landje achter ons huis gehaald had en de hele winter binnen gedroogd had, opgebrand. Zo was dat:

en later op de avond, toen ik al een uur of 4 onafgebroken bij het vuur gezeten had (let ook op onze onvolprezen terrasbrede wijnkoeler):

terug uit Amsterdam

Na een bezoek van ruim een maand aan het Teclab in Amsterdam weer terug in Oslo, waar de winter op 4 april nog niet over is:

Winter!

De winter is vol ingezet! Een paar winterse belevenissen uit het noorden.

Vorige week hebben we er in Sjusjoen met z'n zevenen van genoten. Hele dagen (ze zijn weliswaar nog niet zo erg lang, maar toch al beduidend langer dan 2 maanden geleden....) naar buiten op de langlaufski's. Heerlijk!
Voor een selectie hele mooie foto's zie de site van mijn ouders.

Bij ons ligt ook ongeveer een meter sneeuw. Dan moet je dus sneeuwruimen:

Onze ekster Jaap heeft door de sneeuwval steeds meer moeite om bij zijn kruimels te komen. Hij moet een flinke helling af om onder het afdakje, waar zijn bakje staat, te komen. Dat vindt hij eigenlijk maar niets, steeds vliegt hij weer omhoog om te kijken of er geen gevaren zijn. Daar vallen wij, veilig binnen, ook onder: we moeten stil zitten anders schrikt hij en vliegt hij weg.

Fietsen is eveneens een uitdaging. Ik had al besloten om niet meer te gaan fietsen terwijl het sneeuwt. Afgelopen woensdagochtend zou ik eindelijk weer eens met mijn collega's gaan ontbijten bij de bakker in de buurt van de universiteit. Dat is een wekelijks gebeuren. Ik om half acht de deur uit (dat is vreselijk vroeg, meestal ben ik minstens een uur later). Pas op de fiets kom ik er achter dat het sneeuwt. Toch doorgezet (ik was nu toch al buiten in de kou) en ik wist weer waarom ik dit niet meer deed: de weg wordt onberijdbaar met een paar cm sneeuw, 't is net los zand en je gaat alle kanten uit, de sneeuw prikt in je ogen zodat je steeds minder ziet en bovendien is het enorm koud in je gezicht! Doe ik er 's zomers op de racefiets 20 minuten over om beneden te komen, dat was nu ruim een half uur. Omhoog is het niet veel beter, ik reken nu een uur terwijl 's zomers 3 kwartier wel haalbaar is....

De fiets heeft het ook zwaar door de pekel, na de vakantie in Sjusjoen was de ketting een mooie kleur rood en zaten de schakels met 4-5-6 aan elkaar geroest. Dat kost ook tijd, eer je dan 's ochtends op weg bent...

Maar nu is het weekend! Morgen de stad in voor een nieuwe rits of een nieuwe jas (het trekkertje van de rits van mn winterjas ligt in gruzelementen). Zondag gaan we proberen de 'korketrekkeren' af te sleen, dat is de oude bobsleebaan van de olympische spelen uit 1958. De metro brengt je van het eindpunt (Midtstuen) naar het begin (Frognerseteren, bovenaan) waar ook slees verhuurd worden. Elke keer dat ik in de sneltram zit zie ik bij Midtstuen bosjes mensen met sleetjes en rode konen de metro in stappen. Dat moeten we toch ook eens meemaken. Ben benieuwd!